Παρασκευή Ιουλίου 25, 2025
Σε ένα ιδανικό σύμπαν, οι ομάδες development, design, project management, accounting και CEO θα χόρευαν αρμονικά στον ρυθμό της HTML, της αισθητικής και των deadlines. Στην πραγματικότητα όμως, το agency θυμίζει συχνά μια οικογένεια μεσογειακής κουλτούρας: όλοι αγαπιούνται βαθιά, αλλά τσακώνονται για το ποιος άφησε ανοιχτό το Figma!
Η σχέση Developer - Designer: Έρωτας με ανάποδες media queries
Ο designer ονειρεύεται minimal εμπειρίες χρήστη, λευκό χώρο και κουμπιά που “αιωρούνται”. Ο developer βλέπει μπροστά του περιθώρια, paddings και μια σειρά από CSS challenges που απαιτούν… ιεροτελεστία debugging. Όταν ο designer λέει "να το κάνουμε λίγο πιο αέρινο", ο developer μεταφράζει: "πέντε ώρες παραπάνω στο Inspector".
Κι όμως, όταν καταλήγουν μαζί να θαυμάζουν ένα responsive masterpiece, θυμούνται γιατί αγαπάνε τόσο αυτή τη συνεργασία (και αλληλοσυγχωρούν τα rage comments στο Teams).
Ο Project Manager: Ο ψυχολόγος του γραφείου (και των deadlines)
Ο PM είναι αυτός που πρέπει να μεταφράσει το “είναι δύσκολο αυτό” του developer, σε “θα καθυστερήσουμε λίγο” για τον πελάτη. Παράλληλα, πρέπει να εξηγεί στον CEO γιατί "τα πράγματα παίρνουν χρόνο", ενώ κάνει juggling ανάμεσα σε emails και συζητήσεις για το αν το λογότυπο πρέπει να είναι 2px πιο αριστερά.
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, κρατά την ισορροπία στο γραφείο με τη χάρη ενός σχοινοβάτη που φτιάχνει timelines αντί για τεντωμένα σκοινιά.
CEO & Λογιστήριο: Ο έρωτας με όριο ανάληψης
Ο CEO θέλει στρατηγική, καινοτομία, να "ανεβάσουμε λίγο το level", και φυσικά... να βγει και ο μήνας. Το accounting, από την άλλη, κρατάει τη γη κάτω από τα πόδια όλων, θυμίζοντας μας διακριτικά ότι το hosting πληρώνεται, το Adobe Creative Cloud επίσης, και ο κλιματισμός του server room δεν είναι δωρεάν.
Οι κουβέντες μεταξύ CEO και οικονομικής διεύθυνσης συχνά μοιάζουν με διάλογο από πολιτική εκπομπή: ένταση, πάθος, και μια αίσθηση ότι τελικά θα τα βρουν, γιατί τους ενώνει η κοινή αγωνία για το cash flow.
Happy Endings (ή έστω launch day)
Κάπου ανάμεσα σε design revisions, database queries και "quick calls", εμφανίζεται και ο ξενοδόχος με ένα «θέλω κάτι απλό, ένα site σαν της Booking αλλά λίγο πιο ωραίο». Κι όμως, το site τελικά ανεβαίνει. Το ξενοδοχείο λάμπει, ο πελάτης είναι ενθουσιασμένος και όλοι, έστω για μια μέρα, πανηγυρίζουν. Μέχρι τη Δευτέρα το πρωί που σκάει το email: «Μπορούμε να αλλάξουμε λίγο το μενού; Και να προσθέσουμε ένα chatbot που να μιλάει ιταλικά;».
Κι όμως, αυτή είναι η μαγεία: διαφορετικές προσωπικότητες, γνώσεις και οπτικές που ενώνονται για να φτιάξουν κάτι μοναδικό. Μπορεί να μιλάμε άλλες "γλώσσες", αλλά στο τέλος, φτιάχνουμε ιστοσελίδες που μιλούν απλά… ξενοδοχειακά :)
